Harfler, transkripsiyon ve yeni Türk alfabesi ile karşılıkları[değiştir]
Ayrı
Bitiş
Orta
Başlangıç
Adı
Çevriyazı
Yeni harflerle
آ، ا
ﺎ
—
elif
a, ā
a, â
ا، أ)، ﺀ)
أ، ﺀ
ﺌ
ﺋ
hemze
ˀ, a, e, i, u, ü
‘, a, e, i, u, ü
ﺏ
ﺐ
ﺒ
ﺑ
be
b
b
ﭖ
ﭗ
ﭙ
ﭘ
pe
p
p
ﺕ
ﺖ
ﺘ
ﺗ
te
t
t
ﺙ
ﺚ
ﺜ
ﺛ
se
s
s
ﺝ
ﺞ
ﺠ
ﺟ
cim
c
c
ﭺ
ﭻ
ﭽ
ﭼ
çim
ç
ç
ﺡ
ﺢ
ﺤ
ﺣ
ha
ḥ
h
ﺥ
ﺦ
ﺨ
ﺧ
hı
ẖ
h
ﺩ
ﺪ
—
dal
d
d
ﺫ
ﺬ
—
zel
z
z
ﺭ
ﺮ
—
re
r
r
ﺯ
ﺰ
—
ze
z
z
ﮊ
ﮋ
—
je
j
j
ﺱ
ﺲ
ﺴ
ﺳ
sin
s
s
ﺵ
ﺶ
ﺸ
ﺷ
şın
ş
ş
ﺹ
ﺺ
ﺼ
ﺻ
sad
ṣ
s
ﺽ
ﺾ
ﻀ
ﺿ
dad
ż, ḍ
z, d
ﻁ
ﻂ
ﻄ
ﻃ
tı
ṭ
t
ﻅ
ﻆ
ﻈ
ﻇ
zı
ẓ
z
ﻉ
ﻊ
ﻌ
ﻋ
ayın
ʿ
‘, h
ﻍ
ﻎ
ﻐ
ﻏ
gayın
ġ
g, ğ (kalın)
ﻑ
ﻒ
ﻔ
ﻓ
fe
f
f
ﻕ
ﻖ
ﻘ
ﻗ
kaf
ḳ, q
k
ﻙ
ﻚ
ﻜ
ﻛ
kef
k, g, ğ (y), ñ
k, g, ğ (y), n
ﮒ
ﮓ
ﮕ
ﮔ
gef
g
g
ﯓ
ﯔ
ﯖ
ﯕ
sağır kef
ñ
n
ﻝ
ﻞ
ﻠ
ﻟ
lam
l
l
ﻡ
ﻢ
ﻤ
ﻣ
mim
m
m
ﻥ
ﻦ
ﻨ
ﻧ
nun
n
n
ﻭ
ﻮ
—
vav
v, o, ô, ö, u, ū, ü
v, o, ö, u, û, ü
ﻩ
ﻪ
ﻬ
ﻫ
he
h, e, a
h, e, a
ﻻ
ﻼ
—
lamelif
lâ
lâ
ﻯ
ﻰ
ﻴ
ﻳ
ye
y, ı, i, î
y, ı, i, î
Bu harfler sağdan sola doğru birleştirilerek yazılır. Hurûf-ı munfasıla adı verilen ا د ذ ر ز ژ و harflerinden sonra gelen harfler bu harflere birleştirilmez.
Arapça ve Farsça kökenli sözcüklerin imlâ özellikleri farklı olmakla birlikte Türkçe asıllı sözcüklerde çoğunlukla ortada yazılmayan /e/ ünlüsü dışındaki ünlüler yazıda gösterilmektedir.
Osmanlıca metinlerde çoğunlukla harekeler kullanılmamıştır. (Eski Anadolu Türkçesi döneminde harekeler kullanılmaktaydı, ilk dönem bazı Osmanlıca metinlerde de harekelere rastlayabilirsiniz.)
