Cümle Deposu/Latince

Hic totus liber litteras Romanas semper laudat.
Bu kitabın tümü Roma edebiyatını her zaman över.
Illud de vitiis istius reginae nunc scribam, et ista poenas dabit.
Şu kraliçenin kusurları hakkında o şeyi şimdi yazacağım ve o cezasını ödeyecek.
Potestne laus ullius terrae esse perpetua?
Herhangi bir ülkenin övgüsü uzun süreli olabilir mi?
Labor unius nunquam poterit has copias vincere.
Bir kişinin çabası bu askerî kuvvetleri asla yenemeyecek.
Mores istius scriptoris erant nimis mali.
Şu yazarın karakteri haddinden fazla kötüydü.
Dum illi ibi remanent, alii nihil agunt, alii discunt.
Onlar orada kalırlarken, bazıları hiç bir şey yapmıyorlar, bazıları da öğreniyorlar.
Ubi illas nunc videre possum?
Şimdi onları nerede görebilirim?
Hic illam virginem in matrimonium ducet.
Bu adam o genç kızla evlenecek.
Huic consilio palmam do.
Ödülü bu plana veriyorum.
Virtutem enim illius viri amamus.
Gerçekten o adamın erdemini seviyoruz.
Solus hunc iuvare potes.
Sadece sen bu adama yardım edebilirsin.
Poena istius unius nunc morbum civitatis relevabit sed periculum semper remanebit.
Bir tek şunun cezalandırılması şimdi devletin sıkıntısını giderecek fakat tehlike her zaman kalacak.
Hi enim de exitio huius civitatis et totius orbis terrarum cogitant.
Bu adamlar bu devletin ve bütün dünyanın yıkımı konusunda düşünüyorlar.
Est nullus locus utri homini in hac terra.
Bu ülkede her iki insana hiç yer yoktur.
Vita non est sine multis periculis.
Hayat çok tehlikesiz değildir.
Boni viri otium amant.
İyi kişiler huzuru severler.
Otium bello saepe non conservamus.
Huzuru sık sık savaşla korumayız.
Stultus vir pericula belli laudat.
Akılsız kişi savaşın tehlikelerini över.
Populus romanus otium bonum non semper habet.
Roma halkının her zaman iyi huzuru yoktur.
Patriam et otium bellis parvis saepe servant.
Vatanı ve huzuru sık sık küçük savaşlarla korurlar.
Pauci viri veros amicos habent et pauci sunt digni.
Çok az insanların gerçek arkadaşları vardır ve çok azı değerlidir.
Amicitia vera est praeclara et omnia praeclara sunt rara.
Gerçek arkadaşlık göz kamaştırıcıdır ve bütün göz kamaştırıcı şeyler nadirdir.
Homines dificilia officia timent.
İnsanlar zor görevlerden korkarlar.
Ars longa, vita brevis est.
Sanat uzun hayat kısadır.
Brevi tempore omnia iura civium mutabunt.
Kısa zamanda vatandaşların bütün hakları değişecek.
Medicus puellam fortem adiuvere non poterat, nam mors erat celeris.
Doktor cesur kıza yardım edemiyordu zira ölüm hızlı idi.
Homines fortes ante aetatem nostram vixerant.
Güçlü insanlar bizim zamanımızdan önce yaşamışlardı.
Themistocles omnes cives apellabat et memoria acri eorum nomina tenebat.
Themistocles bütün vatandaşları adıyla çağırıyordu ve onların isimlerini keskin hafızasıyla tutuyordu.
Rexes sapientes bella longa non amant.
Akıllı krallar uzun savaşları sevmezler.
Lentulus, amicus noster, puerum audacem puniverat.
Arkadaşımız Lentulus, cüretkâr çocuğu cezalandırmıştı.
Nuntii celeres libros, dona tua, portaverunt.
Sür'atli haberciler senin armağanların olan kitapları taşıdılar.
Regina naves multas miserit.
Kraliçe birçok gemiler göndermiş olacak.
Servi miseri onera gravia timuerant.
Zavallı köleler ağır yüklerden korkmuşlardı.
Iulia, soror mea, carmen dulce cantavit.
Kardeşim Iulia tatlı bir şarkı söyledi.
Sagittae celeris hostium nostros terruerant.
Düşmanların süratli okları bizimkileri korkutmuştu.
Portam magnam urbis tibi ostenderamus.
Şehrin büyük kapısını sana göstermiştik.
Verba sapientia amici nostri audivistis.
Arkadaşımızın akıllı sözlerini işittiniz.
Omnes regem et reginam in urbe vederant.
Herkes kral ve kraliçeyi şehirde görmüştü.
Diligo puellam quae ex Italia venit.
İtalya'dan gelen kızı seviyorum.
Homo de quo dicebas est amicus carus.
Hakkında konuştuğun insan değerli bir dosttur.
Puella cui librum dat est fortunata.
Kitabı verdiği kız şanslıdır.
Puer cuius patrem iuvabamus est fortis.
Babasına yardım ettiğimiz çocuk cesurdur.
Femina quam laudas est docta.
Övdüğün kadın bilgilidir.
Vitam meam committam, eis viris quorum virtutes laudabas.
Erdemlerini övdüğün o adamlara hayatımı emanet edeceğim.
Timeo idem periculum quod timetis.
Korkmakta olduğunuz aynı tehlikeden korkuyorum.
Multi cives aut ea pericula quae imminent non vident aut ea quae vident neglegunt.
Birçok vatandaş ya yakın oldukları tehlikeleri görmüyor ya da gördüklerini umursamıyorlar.
Matrem quae habuit multos filios adiuverant.
Birçok oğlu olan anneye yardım etmişlerdi.
Tyrannus urbes ex quibus cives fugerant delevit.
Tiran vatandaşların kaçıp gitmiş olduğu şehirleri tahrip etti.
Vir cuius filiam laudamus in urbem veniebat.
Kızını övmekte olduğumuz adam şehre geliyordu.
Laudaverunt civem cuius septem filii patriam servaverant.
Yedi oğlu vatanı kurtarmış olan vatandaşı övdüler.
Non accepimus dona quae miseratis.
Göndermiş olduğunuz armağanları almadık.
Nondum potui legere libros quos mihi dedisti.
Bana verdiğin kitapları henüz okuyamadım.
Servum cui epistulam dedisti in fora vidimus.
Mektubu verdiğin köleyi çarşıda gördük.
Puer quem servavistis est filius agricolae.
Kurtardığınız çocuk bir çiftçinin oğludur.
Bis vincit qui se vincit in victoria.
Zaferde kendisini yenen iki kez yener.
Non solum fortuna ipsa est caeca sed etiam eos caecos facit quos semper adiuvat.
Yalnızca talihin kendisi kör değil, aynı zamanda her zaman yardım ettiklerini kör yapar.
Fortuna eum stultum facit quem nimium amat.
Talih aşırı sevdiği kişiyi aptal yapar.
Levis est fortuna id cito reposcit quod dedit.
Talih dönektir, verdiği şeyi çabuk geri alır.
Qui coepit, dimium facti habet. Incipe!
Başlayan kişi işin yarısına sahiptir. Başla!
Salve, bone amice, cui filium meum heri commisi.
Merhaba dün oğlumu emanet ettiğim iyi arkadaşım.
Cicero rempublicam laudabat.
Cicero cumhuriyeti övdü.
De republica multa dixerunt.
Cumhuriyet üzerine birçok şey konuştular.
Urbs a malis viris delebatur.
Şehir kötü kişiler tarafından tahrip ediliyordu.
Urbs flammis delebatur.
Şehir alevlerle tahrip ediliyordu.
Hi cives patriam conservabunt.
Bu vatandaşlar vatanı kurtaracaklar.
Patria ab his civibus conservabitur.
Vatan bu vatandaşlar tarafından kurtarılacak.
Patria armis et veritate conservabitur.
Vatan silahlarla ve doğrulukla korunacaktır.
Cui dabuntur libri quos legi?
Okuduğum kitaplar kime verilecek?
A quibus filii agricolae laudabuntur?
Çiftçinin oğulları kimler tarafından övülecek?
Reges culpati erant.
Krallar suçlanmışlardı.
Libri missi erant.
Kitaplar gönderilmişti.
Multae epistulae a te scriptae erunt.
Birçok mektuplar senin tarafından yazılmış olacak.
Periculum superatum erit.
Tehlikenin üstesinden gelinmiş olacak.
Discipuli in schola non visi sunt.
Öğrenciler okulda görülmediler.
Multi libri a vobis legentur.
Birçok kitaplar sizin tarafınızdan okunacak.
Urbs a rege regebatur.
Şehir bir kral tarafından yönetiliyordu.
Urbs a nostris capta erat.
Şehir bizimkiler tarafından alınmıştı.
Filii agricolae ab omnibus laudati sunt.
Çiftçinin oğulları herkes tarafından övülüyordu.
Consul in senatu non visus est.
Konsül senatoda görülmedi.
Vicini nostri se in genua protinus iecerunt et omnes deos in mundo laudaverunt.
Komşularımız birdenbire diz çöktüler ve dünyadaki bütün tanrıları övdüler.
Gentes Graeciae ingentibus montibus et parvis finibus continebantur.
Yunanistanın yüksek dağlarla ve küçük arazilerle çevreleniyordu/sınırlanıyordu.
Quis iussit illam rem publicam servitute aspera liberari?
O devletin zor kölelikten kurtarılmasını kim emretti?
Dum vita est, spes est.
Yaşam varken umut vardır.
Hoc, fortuna, tibi videtur aequum.
Ey talih bu şey sana eşit görünüyor.
Senes in gente nostra filiis numquam neglegebantur.
Yaşlılar kavmimizde oğulları tarafından hiç bir zaman ihmal edilmiyorlardı.
Si vis pacem, para bellum.
Barış istiyorsanız, savaşa hazırlanın.
Quando cornu audivit, senex in genua cecidit et deis immortalibus gratias pronuntiabat.
Borazanı işittiği zaman, yaşlı adam, dizlerinin üzerine çöktü ve ölümsüz tanrılara şükranlarını bildirdi.